اينكه اصلا چرا بحث ميكنى مهم نيست! اينكه با مثلا پيروز شدن در بحثى چى بهت مي رسه هم زياد مهم نيست. مهم اينهه كه با يه عقيده حال ميكنى چون نطفه ات هم با استبداد بسته شده و اين لامصب!! ( لامذهب!!) بدون اينكه بدونى مثل دم خروس از ته " تعارفاى كليشه" بيرون زده، ميخاى حرفت رو به كرسى بنشونى، بدون شنيدن حرف بقيه!
خب اينكه بد نيست!! راهش چيه؟!
راهش اينه كه اولا ريلكس، اصلن گوش ندى كه طرف بحث چى ميگه. تم بحث رو بگير، از خود ت يه صورت مسله اونجور كه جوابش رو بلدى بذار، از قول يارو يه جواب چرند بگو ،هرچه طرف ناله كنه كه بابا حرف من اين نيست به روت نيار و به كارت ادامه بده!
براى اينكه نمك و فلفل كار رو براى خودت و ديگران هم بيشتر كنى، چند تا مثال از كارل و پوپر بيار! بد نيست براى ضايع كردن بيشتر طرف يه چيزى هم بهش بچسبونى ميتونه بيسواد باشه! يا كسى كه نميدونه روشنفكرى رو با سين مينويسند يا صاد!!!، يا اينكه چند تا كتاب خونده تو همونش هم مونده!!
فرمول جواب ميده بد جور! اگه با استعداد باشى ترديد هاى خودت رو هم اينجورى از بين ميبرى كار به جاى مى رسه كه اصلن در شانت نميبينى كه سلامش رو جواب بدى چه برسه كه باهاش بيشتر بحث كنى! خودى و غير خودى بازى هم اگه مشخصات آدمهاى غير دموكراته خب اين ديگه اهميتى نداره! كى ب كيه!؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر