.
.
به زبان ساده اقدامات اوليه در آسيبهاى ناشى از درگيرى هاى خيابانى به سه دسته تقسيم ميشود، جراحات برنده سطحى ، جراحتهاى برنده عمقى و جراحتهاى كوبشى.
1. جراحات برنده سطحى :
زخم هاى غير فرو رونده ناشى از چاقو ها مثل خراش ناشى از آن يا باتوم و پنجه بوكس در اين گروه قرار ميگيرند.
اقدام اوليه خيابانى: سعى كنيد لبه هاى برش كنار هم قرار بگيرند تا رسيدن به بيمارستان كافى است روى محل پارچه اى گذاشته آن را با پارچه نوارى بانداژ كنيد، اگه در محل خونريزى خون به حالت فورانى بيرون ميايد علاوه بر بانداژى كه در بالا گفته شده 4 انگشت بالاى محل را كمى محكمتر دوباره ببنديد سعى كنيد اندام درگير كمى بالاتر از سطح قلب قرار بگيرد.
2. زخمهاى فرو رونده:
اينها به دو گروه تقسيم ميشوند، زخمهاى ناشى از سلاح سرد، و زخمهاى ناشى از گلوله.
زخمهاى فرو رونده ناشى از چاقو، اگه اندامها درگير هستند اقدام مشابه زخمهاى سطحى است، اگر شكم و قفسه سينه درگير است در صو رتى كه چاقو بيرون نيامده از بيرون آوردن آن خودارى شود اگر آن گونه كه شايع تر است چاقو بيرون آورده شده محل زخم خوردگى را بپوشانيد، اگه قسمتى از روده بيرون زده از داخل كردن آن به شكم جدا خودارى كنيد فقط روى روده بيرون آمده را با پارچه تميز و مرطوب بپوشانيد، شما براى رساندن بيمار به ميز جراحى فقط چند دقيقه فرصت داريد، سرعت عمل نقش اساسى دارد.
در صو رت آسيب عميق قفسه سينه دقت كنيد در صو رت اينكه با تنفس هوا از سوراخ خارج و وارد ميشود روى جراحت رو با كيسه نايلونى تميز بپوشونيد تا از ورود هوا كه با عث تحت فشار قرار گرفتن قلب و كلاپس ريه ميشه جلو گيرى بشه.
زخمهاى گلوله ناشى از سلاح هاى ارتشى بدترين نوع هستند، اونها در جلوى بدن يه سوراخ ريز ايجاد ميكنند و از پشت با ايجاد يك حفره بزرگ بيرون ميايند، كار زيادى در خيابان براى اينها قابل انجام نيست، ولى اصول اقدام اوليه مانند مورد بالاست.
3. آسيبهاى كوبشى:
آسيبهاى ناشى از باتوم به نواحى سر و گردن، زمين خوردن و بر خورد سر و جسم سخت از اين گونه هستند.
در آسيبهاى گردن دقت كنيد كه بيمار تنفس ميكند، در شرايط مشكل تنفسى تلاش براى باز كردن راه هوايى مهم است.( در صو رتى كه ميتوانيد تراكئوستومى حتى با بيمار را در ا خودكار هم ميشود)، ولى اگر نميتوانيد بيمار را به آرامى در حالت خوابيده قرار دهيد دهان بيمار را باز كنيد و سعى كنيد اگر زبان ته حلق افتاده آن را بيرون بكشيد.
آسيبهاى سر ممكن است منجر به گيجى شود اگر بيمار گفت كه حالش خوب است, كماكان آو را در نظر بگيريد سر صورت دوبينى يا تهوع يا عدم تعادل به سرعت اورا به بيمارستان منتقل كنيد، به او آب ندهيد خواهشا!! آب دادن به بيمارى كه هوشيارى كافى ندارد برابر است با خفگى در اثر ورود آب به مجارى تنفسى...
.
به زبان ساده اقدامات اوليه در آسيبهاى ناشى از درگيرى هاى خيابانى به سه دسته تقسيم ميشود، جراحات برنده سطحى ، جراحتهاى برنده عمقى و جراحتهاى كوبشى.
1. جراحات برنده سطحى :
زخم هاى غير فرو رونده ناشى از چاقو ها مثل خراش ناشى از آن يا باتوم و پنجه بوكس در اين گروه قرار ميگيرند.
اقدام اوليه خيابانى: سعى كنيد لبه هاى برش كنار هم قرار بگيرند تا رسيدن به بيمارستان كافى است روى محل پارچه اى گذاشته آن را با پارچه نوارى بانداژ كنيد، اگه در محل خونريزى خون به حالت فورانى بيرون ميايد علاوه بر بانداژى كه در بالا گفته شده 4 انگشت بالاى محل را كمى محكمتر دوباره ببنديد سعى كنيد اندام درگير كمى بالاتر از سطح قلب قرار بگيرد.
2. زخمهاى فرو رونده:
اينها به دو گروه تقسيم ميشوند، زخمهاى ناشى از سلاح سرد، و زخمهاى ناشى از گلوله.
زخمهاى فرو رونده ناشى از چاقو، اگه اندامها درگير هستند اقدام مشابه زخمهاى سطحى است، اگر شكم و قفسه سينه درگير است در صو رتى كه چاقو بيرون نيامده از بيرون آوردن آن خودارى شود اگر آن گونه كه شايع تر است چاقو بيرون آورده شده محل زخم خوردگى را بپوشانيد، اگه قسمتى از روده بيرون زده از داخل كردن آن به شكم جدا خودارى كنيد فقط روى روده بيرون آمده را با پارچه تميز و مرطوب بپوشانيد، شما براى رساندن بيمار به ميز جراحى فقط چند دقيقه فرصت داريد، سرعت عمل نقش اساسى دارد.
در صو رت آسيب عميق قفسه سينه دقت كنيد در صو رت اينكه با تنفس هوا از سوراخ خارج و وارد ميشود روى جراحت رو با كيسه نايلونى تميز بپوشونيد تا از ورود هوا كه با عث تحت فشار قرار گرفتن قلب و كلاپس ريه ميشه جلو گيرى بشه.
زخمهاى گلوله ناشى از سلاح هاى ارتشى بدترين نوع هستند، اونها در جلوى بدن يه سوراخ ريز ايجاد ميكنند و از پشت با ايجاد يك حفره بزرگ بيرون ميايند، كار زيادى در خيابان براى اينها قابل انجام نيست، ولى اصول اقدام اوليه مانند مورد بالاست.
3. آسيبهاى كوبشى:
آسيبهاى ناشى از باتوم به نواحى سر و گردن، زمين خوردن و بر خورد سر و جسم سخت از اين گونه هستند.
در آسيبهاى گردن دقت كنيد كه بيمار تنفس ميكند، در شرايط مشكل تنفسى تلاش براى باز كردن راه هوايى مهم است.( در صو رتى كه ميتوانيد تراكئوستومى حتى با بيمار را در ا خودكار هم ميشود)، ولى اگر نميتوانيد بيمار را به آرامى در حالت خوابيده قرار دهيد دهان بيمار را باز كنيد و سعى كنيد اگر زبان ته حلق افتاده آن را بيرون بكشيد.
آسيبهاى سر ممكن است منجر به گيجى شود اگر بيمار گفت كه حالش خوب است, كماكان آو را در نظر بگيريد سر صورت دوبينى يا تهوع يا عدم تعادل به سرعت اورا به بيمارستان منتقل كنيد، به او آب ندهيد خواهشا!! آب دادن به بيمارى كه هوشيارى كافى ندارد برابر است با خفگى در اثر ورود آب به مجارى تنفسى...
Thanks fot your share, if its possible for you please make it short and easy to follow
پاسخحذف