۱۳۸۸ خرداد ۱۶, شنبه

توهم مشروعيت، خيال يا واقعيت؟

.
.
گزاره : شركت در انتخابات باعث مشروعت نظام است.

فرض ميكنيم كه تعداد شركت كنندگان در راى گيرى انتخابات كشورها براى جامعه جهانى ملاك مشروعيت اون كشورهاست.
به اين واقعيتها كسى پاسخ بده،( فكر كنيد راجع بهشون) :

- در ايران يك تعداد راى ثابت وجود داره كه با توجيه واجب دينى يا وابستگى حكومتى داده ميشه! درصد اين ميزان اگرچه با ميزان كل واجدين شرايط راى دهى در كشور خيلى فاصله داره، ولى از درصد شركت كنندگان در بسيارى از كشورهاى دموكراتيك حتى بيشتره!

- بسيارى كه اين انتخابات رو نمايشى و وجود آمار سازى و تقلب رو هميشگى و مطلق مى دونند، چگونه حكومت ,چه با شركت گسترده چه بى شركت , نميتونه آمار دلخواهش رو براى جامعه جهانى رديف كنه؟!
.
.

گزاره دوم! اگر بپذيريم كه جامعه جهانى به آمار انتخابات كشورها نگاه ميكنند تا براى مشروع يا نا مشروع بودن اون كشورها ملاك داشته باشند،
- كشورهاى غير دموكراتيكى هستند كه در سازمان ملل عضوند و با تمام دنيا هم مراوده دارند ،حكومتهاى اونها انتخابى نيست ( خيلى هاشون اصلا انتخابات ندارند!!)
.
.

يك فلاش فوروارد!!
آقاى ا.ن براى بار دوم با كمترين راى ممكن در اثر تحريم گسترده در انتخابات رئيس جمهور ايران شد!
اين آقا ميخواد با كشور آلمان يك قرارداد بزرگ تجارى ببنده!
خانم مركل : آقا اول برو آمار راى دهنگان انتخابات رو بيار تا ما تصميم بگيريم كه ببنديم يا نه!!
.
.
نكته انحرافى!

موضع رسمی دولت آمریکا درباره انتخابات ریاست جمهوری در ایران

.
.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر