.
وقتى همه خوابيم.... انگار كه شايد وقتى ديگر رو ميبينى با ديالوگها و لوكيشنهاى جديد ولى با همان دكوپاژ ها! حرکات بازیگران تو را یاد تعزیه خوانی ها می اندازد ، هر که نوبت دیالوگ دارد می دود توی کادر و با عجله دیالوگش را می گوید و از کادر بیرون می پرد. نفر بعدی که می آید دیالوگش این قدر و نامربوط است که به جای اینکه فیلم را دنبال کنی ، سعی می کنی دیالوگهای بی ربط را ریسه و مرتب کنی!
واقعا چرا؟ نميدانم اشكال از من است كه ايراد بيخودى ميگرم؟ يا انتظار بيهوده يا بى جا دارم از كسى كه به شهادت آثارش جزو معدود كارگردانان سينماى ايران است كه روى مخاطب تاثير گذارند.. اى كاش اين فيلم رو نميديدم!
.
.
پستها
از نظر دكوپاژ و میزانسن هنوز متکلف اما روان و یکدست است و شاید بهترین کار بیضایی است . ندوین کم نقصی هم دارد ... مسئله این فیلم با حذف کردن چند دیالوگ ساده لوحانه و حذف (یا تغییر) یک سکانس اینقدر بغرنج نمی شد .. یک مشت کوتوله و ابله به بیضایی جایگاه نمایندگی فرهنگ ناب! ایرانی را داده اند! آن حضرت هم که استاد خود بزرگ ينداری ...تعجبی ندارد این جفتک چهارگوشهای گروتسک!
پاسخحذف