۱۳۸۶ بهمن ۲۲, دوشنبه

افتخار كردن يا مخفى كردن دو روى يك سكه اند!



جايى بودم با دوستى هموطن در جمعى غير ايرانى. وقتى از دوستم سوال شد كه كجاييه جواب داد PERSIAN !! و نگفت ايرانى، اين قضيه سبب تراوشات ذهنى شد كه اينجا اومده...

... چرا نميگى مثل آدم كه ايرانى هستى؟ چون اسم ايران به گند كشيده شده؟ با اين كارت فقط ميتونى چند ثانيه صورت مسئله رو پاك كنى! ولى اين راه حل نيست!

هيچ آدمى محل تولدش، رنگ پوستش، زبان مادريش رو خودش تعيين نميكنه، هيچ عاقلى هم كسى رو به دليل چيزى كه درش نقشى نداشته نه توبيخ ميكنه و نه تشويق! اگه كسى اين پيش داورى رو در باره ت بكنه نقصير تو نيست اشكال از خودشه! همه جا هم آدم بى شعور و با شعور پيدا ميشه!

با قايم شدن پشت اسم ديگه و مخفى كارى مثل كودكى ميمونى كه سرش رو زير پتو ميبره و فكر ميكنه ديگران نمى بيننش!
سرت رو بالا بگير و به چشمشون نگاه كن و بگو ايرانى هستى ولى با رفتارت بهش نشون بده كه همه احمدى نژاد نيستند! نه!! ببخشيد اصلا لازم نيست اين كار رو هم بكنى! فقط خودت باش!!

البته جاى ديگه هم كه ميرسى به ايرانى بودنت افتخار نكن! از ديد من افتخار كردن به چيزى كه آدم توش نقش نداره همونقدر احمقانه است كه خجالت كشيدن از اون!! اينها دو رو يك سكه هستند. اونهايى كه پيش خودشون ديگران رو پيشداورى ميكنند همونها هم ترس از پيش داورى ديگران دارند.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر